"Apabila sebuah pintu kebahagiaan tertutup, sebuah pintu lagi akan terbuka... tetapi kita memandang ke arah pintu tertutup itu dengan begitu lama sekali sehingga kita tidak nampak akan sebuah pintu lain yang telah dibukakan untuk kita..."
kalau nakkan ketenangan,
kita kene slalu mendampingi DIA..
kalau nakkan ketenangan,
lihatlah raut wajah kedua ibu bapa kita...
bukannya sengaja lari dari masalah..
cuma mahu mencari ketenangan dalam mengharungi cabaran..
dan sekarang..
kita harus bergerak kehadapan...
keputusan perlu dibuat..
risiko mesti ditanggung..
apa yang telah terjadi, biarkanlah..
kerana itu merupakan pelajaran dan pengajaran..
jangan asyik terus pandang kebelakang..
ingatlah!!!
kita masih belum gagal...
kita dikatakan gagal andai mengulangi kesilapan yang sama..
p/s: read more on my personal thought about this matter at izzahmeor.vox
p/s: sekarang, saya bergerak aktif dalam kedua-dua blog saya.. adakah ini maknanya saya suka menulis?? mungkin sebab saya tidak boleh melakukan kira-kira didalam blog...saya rindu nak buat math...:P
No comments:
Post a Comment